zaterdag 15 mei 2010
Singapore
Hello everyone! :)
I'm talking english in singapore, so why no english blog?
Wednessday morning I went to singa pore from Melaka, I said goodbye to randy who was going to KL at the same time.
It felt really strange and not so good to leave in a different buss then randy.
The buss was supposed to drop me off at lavender street, but after a long passport check I found out that my buss already left, without me. So there I was at the other side of Singapore, freaking out. I found a bus that went to the train station, from there I needed to get on a train. But I had no dollars to pay with. So first I had to find an atm. Which wasn't there. So I had to walk a long way with my big bag. Then I waited at a buss stop at the street and talked to some guys. I lend their mobile phone and I called mariam, who was already at the Lavender street. She told me to meet at the train station.
So we met at the train station! :) She's even smaller then me! hahaha
We went to her brothers house by train, everything is by train here :) and I met her brother,his wife and their son. They're really nice!
(indian rojak)
The next day we all went together to Little India, it was great. We ate indisch food the whole day, I saw the wet market too.
Yesterday me and mariam wanted to go to the chinese garden but it rained. So we went to a shopping mall instead. At night I met her boyfriend and we went sightseeing. I really felt like a tourist taking pictures of everything haha. But I had never seen such high big buildings at night! It's like christmas lights everywhere.
Now we hade a lunch at mariams home. They don't have houses here butn everyone lives at an appartment building. Her mother cooked, it was really good! Yummy fish hehe
Tonight we're going out with mariams boyfriend again. Hope it will be fun!
Randy comes here at monday, and I'll show hime around a bit, eat nice indian food haha.
I think this is a perfect ending of such a nice trip, we're getting a little bit used to europe here again. But it's still hot haha. Hanging out with locals here is great but I cannot wait to head home!
I see you all soon :) And thanks a lot for reading this blog.
Big kissessssss
I'm talking english in singapore, so why no english blog?
Wednessday morning I went to singa pore from Melaka, I said goodbye to randy who was going to KL at the same time.
It felt really strange and not so good to leave in a different buss then randy.
The buss was supposed to drop me off at lavender street, but after a long passport check I found out that my buss already left, without me. So there I was at the other side of Singapore, freaking out. I found a bus that went to the train station, from there I needed to get on a train. But I had no dollars to pay with. So first I had to find an atm. Which wasn't there. So I had to walk a long way with my big bag. Then I waited at a buss stop at the street and talked to some guys. I lend their mobile phone and I called mariam, who was already at the Lavender street. She told me to meet at the train station.
So we met at the train station! :) She's even smaller then me! hahaha
We went to her brothers house by train, everything is by train here :) and I met her brother,his wife and their son. They're really nice!
(indian rojak)
The next day we all went together to Little India, it was great. We ate indisch food the whole day, I saw the wet market too.
Yesterday me and mariam wanted to go to the chinese garden but it rained. So we went to a shopping mall instead. At night I met her boyfriend and we went sightseeing. I really felt like a tourist taking pictures of everything haha. But I had never seen such high big buildings at night! It's like christmas lights everywhere.
Now we hade a lunch at mariams home. They don't have houses here butn everyone lives at an appartment building. Her mother cooked, it was really good! Yummy fish hehe
Tonight we're going out with mariams boyfriend again. Hope it will be fun!
Randy comes here at monday, and I'll show hime around a bit, eat nice indian food haha.
I think this is a perfect ending of such a nice trip, we're getting a little bit used to europe here again. But it's still hot haha. Hanging out with locals here is great but I cannot wait to head home!
I see you all soon :) And thanks a lot for reading this blog.
Big kissessssss
01:36
dinsdag 11 mei 2010
Melaka
:) jaja het zit er alweer bijna op!
Vanuit Pangandaran hebben we een trein genomen naar Yogyakarta. Daar zijn we 3 dagen wezen shoppen. Lekker veel souveniertjes halen, want daar heb je erg leuk spul!
Toen hup naar Surabaya met de trein. Daar hebben we 1 nacht luxe geslapen in de buurt van het busstation. Lekker makkelijk. Dus een aircokamer, met warme douche, zitwc, handdoeken, zelfs een waterkokertje! En een kabeltv, heerlijk tv kijken. Icarly en glees.
Toen zijn we de volgende dag met het vliegtuig naar Kuala lumpur gegaan. Ging perfect. We waren alleen de vliegtax vergeten, waarop woesj ons extra geld kwijt was en we ons maar 1 maaltijd in het vliegtuig konden veroorloven. Honger!!
Na 4 dagen shoppen in KL, een broek en een sjaal rijker hihi. Lekker voor nederlands weer, zijn we met de bus naar Melaka gegaan. We waren eerst van plan nog naar Port Dickson te gaan om lekker bruin aan te komen, maar dat is te veel gedoe. Dus we komen heerlijk wit terug. Wat de mensen hier zo prachtig aan ons vinden. Maar in nederland verwacht iedereen waarsch dat we poepiebruin zijn, nou niet dus! We zijn stralend prachtig wit volgens aziatische principes. Ik ben zelfs in het bezit van een whitening deodorant. Lachen!
Morgen ga ik naar Singapore. Mariam wacht me op bij het busstation. Ik kom s’avonds aan. Oei ! Het lijkt me echt super leuk om haar te ontmoeten.
We slapen bij haar broer. Randy blijft in KL, en komt de laatste dag. Dan laat ik hem singapore zien. De volgende dag vliegen we naar Dusseldorf om half 10 smorgens.
Misschien kan ik in Singapore op de computer ook nog wel even een blogje schrijven.
Zoiezo tot snel allemaal! Nog maar een weekje en dan ben ik er weer.
Dikke kussssss
05:31
zondag 25 april 2010
Pangandaran holiday
:) Dag allemaal! Hebben jullie een lekker zonnig fijn weekend gehad?
Wij wel hihi! We genieten nog steeds in Pangandaran, morgen vertrekken we pas. We zijn 3 dagen langer blijven hangen dan de bedoeling was. Maar het is hier ook erg relaxt.
Gisteren zijn we samen met een duitse man en een finse meid naar het national park geweest. Het was niet zoveel soeps, er liepen veel aggressieve kleine aapjes rond,
Randy was de grootste aap
we hebben een ree gezien. En gibbons ver weg in de bomen. Ook was er een grot.
Daarna hebben we lekker weer aan het witte strand gelegen. De rest van pangadaran heeft donker strand, maar het stukje bij het national park heeft wit zand.
Nou poeh na dat wandelen in de hitte in het park was het strand met een windje wel erg lekker.
Op de terugweg zijn we een hapje gaan eten bij het restaurant Relax. Een sandwich van erg dik bruin brood met kaas,ei,kip,tomaat en komkommer. JAMMIE vooral dat brood na al die maanden zonder lekker brood.
Daarna is randy terug gegaan naar het hotel en ben ik wezen shoppen. Ik ben uiteindelijk ongeveer 5 uur weggeweest en heb met zoveel mensen zitten kletsen. Heel erg gezellig en ik spijker mijn indonesisch wat bij. Dat vinden de mensen hier erg leuk.
Ik ben er wel achter dat de mensen in indonesie erg open en aardig zijn. In het ziekenhuis merkte ik het al van al de gratis dingen die ik van mijn buurtjes kreeg. Een pak guave-sap, sinaasappels, crackers, echt erg lief.
In indonesie hebben mensen altijd een lach op hun gezicht, en ze zijn erg nieuwsgierig en zeggen je altijd gedag. En ze zijn vooral erg vrijgevig ook al hebben ze weinig. Bij het restaurantje waar we elke avond eten krijgen we af en toe zelfs wat gratis dingen om te proberen, zoals bananenchips.
Dus gisteren bleef ik bij veel plekken hangen, kreeg ik uiteindelijk veel korting op de kleding, soep aangeboden en een gratis drankje.
Indonesie wil ik echt nog wel een keer weer naar terug, de mensen zijn erg aardig en open. In thailand zijn de mensen erg gesloten, en in maleisie spreken ze je ook niet zo snel aan. Ik vind het heerlijk om met mensen te praten over werk en nederland, en te horen hoe zij het hier hebben en hoe ze leven. Plus indonesie is gigantisch, dus er is nog zoveel te ontdekken.
Vandaag genieten we nog even van het laatste strandplekje waar we komen, lekker in de schaduw in een hangmat met een boekje.
18 mei vliegen we weer naar huis, vanuit Singapore naar Dusseldorf. We vertrekken om half 10 smorgens en we komen s'avonds aan. We zijn veel langer onderweg natuurlijk maar dit is met het tijdsverschil inbegrepen.
Stiekem heb ik al best wel weer zin om terug te gaan ;) Ik zie jullie snel. Binnenkort ontmoet ik Mariam
Kusssss
Het pangandaran strand vanaf het national park
Wij wel hihi! We genieten nog steeds in Pangandaran, morgen vertrekken we pas. We zijn 3 dagen langer blijven hangen dan de bedoeling was. Maar het is hier ook erg relaxt.
Gisteren zijn we samen met een duitse man en een finse meid naar het national park geweest. Het was niet zoveel soeps, er liepen veel aggressieve kleine aapjes rond,
Randy was de grootste aap
we hebben een ree gezien. En gibbons ver weg in de bomen. Ook was er een grot.
Daarna hebben we lekker weer aan het witte strand gelegen. De rest van pangadaran heeft donker strand, maar het stukje bij het national park heeft wit zand.
Nou poeh na dat wandelen in de hitte in het park was het strand met een windje wel erg lekker.
Op de terugweg zijn we een hapje gaan eten bij het restaurant Relax. Een sandwich van erg dik bruin brood met kaas,ei,kip,tomaat en komkommer. JAMMIE vooral dat brood na al die maanden zonder lekker brood.
Daarna is randy terug gegaan naar het hotel en ben ik wezen shoppen. Ik ben uiteindelijk ongeveer 5 uur weggeweest en heb met zoveel mensen zitten kletsen. Heel erg gezellig en ik spijker mijn indonesisch wat bij. Dat vinden de mensen hier erg leuk.
Ik ben er wel achter dat de mensen in indonesie erg open en aardig zijn. In het ziekenhuis merkte ik het al van al de gratis dingen die ik van mijn buurtjes kreeg. Een pak guave-sap, sinaasappels, crackers, echt erg lief.
In indonesie hebben mensen altijd een lach op hun gezicht, en ze zijn erg nieuwsgierig en zeggen je altijd gedag. En ze zijn vooral erg vrijgevig ook al hebben ze weinig. Bij het restaurantje waar we elke avond eten krijgen we af en toe zelfs wat gratis dingen om te proberen, zoals bananenchips.
Dus gisteren bleef ik bij veel plekken hangen, kreeg ik uiteindelijk veel korting op de kleding, soep aangeboden en een gratis drankje.
Indonesie wil ik echt nog wel een keer weer naar terug, de mensen zijn erg aardig en open. In thailand zijn de mensen erg gesloten, en in maleisie spreken ze je ook niet zo snel aan. Ik vind het heerlijk om met mensen te praten over werk en nederland, en te horen hoe zij het hier hebben en hoe ze leven. Plus indonesie is gigantisch, dus er is nog zoveel te ontdekken.
Vandaag genieten we nog even van het laatste strandplekje waar we komen, lekker in de schaduw in een hangmat met een boekje.
18 mei vliegen we weer naar huis, vanuit Singapore naar Dusseldorf. We vertrekken om half 10 smorgens en we komen s'avonds aan. We zijn veel langer onderweg natuurlijk maar dit is met het tijdsverschil inbegrepen.
Stiekem heb ik al best wel weer zin om terug te gaan ;) Ik zie jullie snel. Binnenkort ontmoet ik Mariam
Kusssss
Het pangandaran strand vanaf het national park
20:24
zaterdag 17 april 2010
Pangandaran
Dag lieverds!Ik denk aan jullie terwijl ik lekkere hollandse broodjes eet.
Allereerst sterkte aan de fam dekker.
Me in hospital ;) Jap de enige keer dat ik aardappels kreeg ging ik op de foto ;)
Ik nu in Pangandaran. Wel een verschilletje he.
Maar ik zal eerst even bloggen over het verhaal na Bali. ;) Op bali hebben we een klein minibusje genomen richting de ferry. Nou dat was ook een hele ervaring. Het busje stopte en zat propvol dozen en 4 mensen. Onze tassen moesten bovenop terwijl het regende :( Het busje stopte onderweg bij allemaal verschillende winkels zodat de mensen uit het busje spullen konden kopen. Zelfs stopte het busje bij een tempel zodat onze chauffeur even een gebed kon doen. Na een tijdje stopte de bus bij een klein dorpje en ging er een stel uit die al die dozen ging uitladen. Daarna waren er ineens 8 meer plekken vrij haha.
Dus toen de ferry genomen en aan kust de trein genomen naar Yogyakarta.
Het guesthouse dat we hadden uitgekozen had nog wel een kamer maar de prijs was verhoogd met 20.000 en het gratis ontbijt verdwenen. Nadat hij ook nog eens zei dat de hele week ze de kamer naast ons zouden verbouwen vanaf 8 uur smorgens zijn we ervandoor gegaan. Gelukkig had de eigenaar nog een 'vriend' die ook goedkoop was. Voor 25.000 minder hadden we wel ontbijt erbij ;). Heerlijke plek.
Smorgens lekker banana pancake of nasi goreng op het balkon tussen de plantjes met moskeemuziek op de achtergrond.
In yogyakarta zijn we ongeveer een week gebleven, niet veel interessants gedaan. Wel veel rondgelopen. We zijn nog naar een batikgallerijtje geweest. (yogyakarta zit vol met batikgallerijen) dat was wel erg leuk en interessant. Voor een fooitje kregen we veel info over het proces en over de kunst. Natuurlijk heb ik zelf later op de markt ook nog wat nepbatik gekocht ;) Erg mooi maar minder duur haha
(het treinstation)
Met de trein zijn we weer vanaf Yogya naar Bandung gegaan. S'avonds kwamen we aan in de regen. Dus we namen een busje naar het enige guesthouse dat er was. Maar helaas is lonely planet's vanaf 80.000, 90.000 geworden en er was maar 1 kamer daarvan die vol zat. De andere kamers begonnen vanaf 240.000 . Tja een beetje duur. Dus we hebben om wat andere goedkope hotels gevraagt en met een zelfgetekend kaartje zijn we in de regen in het donker op pad gegaan. Na 5 hotels die vol zaten en ongeveer 3 uur in de hele stad rondlopen zijn we ergens gebleven voor 130.000. Nog te veel maar we konden niet anders. De volgende dag zijn we naar een andere gegaan voor 75.000. Blijkbaar zat de hele stad vol omdat het bijna pasen was. Wat betekende dat we uiteindelijk ook 15.000 meer per avond er weer bij op moesten betalen. Wat een gedoe!! We hadden die dag ontzettend veel spierpijn en waren nog steeds doodop. Ik heb stommerdiestom een koude mandi-douche(niet met stromend water maar met bakjes water scheppen) genomen. Zoals randy zegt: stromend water vind je in indonesie alleen op straat. Hahaha! Maar dat bad was ijskoud en ik kon maar niet warm worden, niet gek dus dat ik snipverkouden werd.
Maar toen bleek 3 dagen (van niks doen want ik voelde me beroerd) later dat ik idd buiktyfus had dus op naar het ziekenhuis.
Randy's vrijgezellenkamer tijdens mijn ziekenhuisbezoek
Na mijn ziekenhuisbezoek zijn we nog 3 dagen gebleven omdat ik voor controle terug moest. We hebben de beroemde jeans street doorgelopen met grote poppen van superman/rambo/spiderman/jackie chan/etc.
En we zijn naar het geologie museum geweest.
Erg interessant met botten, fossielen, grondmonsters en stenen vooral stenen.Voor mij was het vooral veel lopen met de tong op de schoenen want ik was al mijn loopconditie kwijt na het ziekenhuis haha. Ik ben zelfs nog gevallen. Wat niet erg gek is in azie want stratenmakers kennen ze hier niet en soms zijn er gewoon kraters in de weg.
Na 2 weken Bandung zijn we eindelijk naar Pangandaran gegaan. Nou het is echt heerlijk hier. Ontzettend warm, lekker aan het strand. We zitten in een beroemd guesthouse dus we praten de hele dag door met andere reizigers. We hebben al 2 nederlandse stellen ontmoet en 2 duitse stellen. Dus erg leuk!! Ontbijt zit erbij in, en je kan gratis dvd's kijken en koffie en thee drinken. Nou heerlijk toch.
Voor zwemmen moet je wel een stukje lopen want de golven zijn in het begin gevaarlijk. Vooral voor indonesische toeristen want meesten kunnen niet echt zwemmen maar alleen staan in de zee. Je kan hier wel overal surfen leren maar wij hebben daar lekker geen zin in haha. Na 1 uur les kan je ongeveer 5 seconden op je board staan.
Wel hebben we vandaag een tour gedaan!!! Echt ontzettend gaaf. Daar is de beginfoto ook van.
De tour heette de green canyon tour. Want er is dus een plek hier in de buurt die ze de green canyon noemen. Met groen water!
Onze gids wawan.
Vandaag was het prachtig weer. We werden samen met een andere nederlandse vrouw smorgens opgehaald om 9 uur. Zij bij onze gids wawan achterop de scooter, en ik bij randy.
Eerst zijn we gestopt bij een kokosnootwerkplaats. Hier maakten ze kokossuiker, maar mensen waren ook voornamelijk aan het werk met kokosnoten openmaken. We hebbn veel mogen proeven. Kokoswater uit de kokosnoot. Het zachte kokosnoot van binnenin. Wij eten blijkbaar altijd het harde maar hier eten ze juist het zachte. Het heeft een soort van schuimstructuur, erg grappig. Ook kregen we een glaasje thee met kokossuiker, en bananen gekookt met kokossuiker. Ik heb 2 pakketjes met kokossuiker meegenomen ;) Wie ik dat ga geven weet ik nog niet maar misschien houd ik het wel lekker zelf. Als je het warm maakt in de pan wordt het weer caramelachtig zacht. Lekker voor in de thee of in taarten(zit te denken aan een kokoscaramel/chocolade recept) ;)
Daarna zijn we vertrokken naar een wayung gallerij. Wayungs zijn poppen waarmee ze in indonesie verhalen vertellen. Een soort janklaassen en katrijn maar dan mooier en je kan meer bewegen. De pop kan zelfs kungfu-bewegingen doen. Prachtig om even te kijken, en de man maakte ze allemaal zelf. We hebben een erg leuke demonstratie van hem gekregen.
Daarna hebben we via een prachtige weg naar de green canyon gereden. Daar aangekomen dachten we : o jee, het is zaterdag. Er stonden veel mensen maar in het water ging bijna niemand. Daar zijn we in een bootje gestapt.
Prachtig op een klein bootje langs al het groen. Toen kwamen we aan bij een soort van rotsgedeelte waar we gingen zwemmen. Nou zwemmen klonk te vrolijk want het was een hele workout. Klimmen, springen, tegen de sterke stroming in zwemmen, hangen aan rotsen. Ik heb er spierpijn van. Maar het was wel erg leuk. Omdat op de heenweg de stroming zo zwaar was konden we terug body raftend. (zoals raften in een bootje maar dan met je voeten omhoog, en oppassen voor rotsen). Na deze hele belevenis gingen we terug met de boot langs weer de mooie weg.
Daarna zijn we met de scooter naar het strand gereden om een hapje te eten. Heerlijke gado-gado. Dat is groente met sate-saus, geserveerd met rijst.
Toen lekker zwemmen en luieren. En VOORAL kijken naar al de surfers, want het is ' the place to be' voor elke surfer. Dus lange grote golven vol surfers. Soms hele jonge kinderen zelfs. Erg geinig! Ze groeien hier surfend op.
Na een luiertijd zijn we weer vertrokken , over een bamboobrug. De brug bewoog helemaal als je erop liep, er gingen wel scooters op maar heel rustig want het wiebelt nogal, maar het uitzicht was weer prachtig.
Daarna zijn we nog langs een kleine schildpadden-opvangplaats geweest.
Op de terugweg kwamen we nog langs het kerkhof en daar zijn we ook even gestopt. In 2006 is er namelijk een tsunami geweest die ongeveer 500-600 mensen heeft gedood. Er waren ook 24 toeristen overleden. Dus er zijn hier veel graven met nummers. Toch even een plek om na te denken over natuurrampen. En de vraag: wat zou jij doen als er een tsunami zou komen? Onze gids was aan het surfen die dag toen hij een gigantische witte golf aan hoorde komen. Het was dus vlug het water uit en rennen naar de scooter. Zijn scooter wou niet starten en hij rende dus verder. Uiteindelijk is hij geraakt door het water en belande hij met een grote beenwond op een dak van een huis ergens. Een vriend van hem hing tegenover hem in de boom. Gelukkig dus allebei overleefd. Veel van zijn vrienden zijn overleden, je kon zien dat hij er moeite mee had om het erover te hebben. Het is natuurlijk ook nog maar 4 jaar geleden.
Om 5 uur kwamen we ongeveer terug bij het guesthouse, het was een prachtdag voor mij. Normaal vinden we tours te duur, maar nu het de laatste maand was dachten we : vooruit. En ik ben er blij om dat we het hebben gedaan hihi.
Vanavond lekker slapen en morgen waarschijnlijk spierpijn van al dat zwemmen en klimmen.
Dikke kussssss
05:26
maandag 12 april 2010
Bandung
Dag lieverds!!
Ik hoop dat jullie pasen allemaal erg leuk was :) Ik mis het allemaal weer lekker.
Wij hebben 2 weken vastgezeten in Bandung, zonder internet in een beetje shitty stad. Want... ik lag in het ziekenhuis(en niemand die zich zorgen maakt :P)!
Na een paar dagen in Bandung was ik lekker snipverkouden, veel aan het niezen en hoofdpijn. Na 3 dagen werd ik smorgens wakker met hoge koorts. Ran heeft een thermometer gekocht en ik had 38.5. Dus wij beiden met malaria in gedachten op naar het ziekenhuis met de taxi. Daar werd ik onderzocht en kreeg ik een bloedtest. Het bleek dat ik Typhoid fever had. Oftewel buiktyfus. Ik heb hiervoor in Nederland een vaccinatie gekregen maar die is niet 100%(dat wist ik niet, dus het was een huh-reactie). Je krijgt de ziekte door besmet eten/drinken.Hoe de dokter het uitlegde was dat indonesiers rare mensen zijn die na het toiletbezoek(pastoel?) hun handen niet goed wassen en dan eten voor je klaarmaken.
Dus ik heb 6 nachten in het ziekenhuis geslapen. Van vorige week zaterdag tot vrijdagochtend. Vandaag moest ik terug voor controle,de dokter prikte 2 keer in mijn buik, en het is weer helemaal goed. Dus joepieeee!
Het ziekenhuis was wel een duur grapje, 4.2 miljoen, oei oei. Ik moest plat blijven liggen omdat mijn koorts te langzaam wegging, dus ook plassen in bed. En ik had een soft-diet. (tot vandaag gelukkig, ik ben de rijstepap en soep helemaal zat)Nu ben ik genezen en slik ik alleen nog vitaminepillen elke ochtend. Wat wel een voordeel is is dat mijn indonesisch ontzettend is verbeterd in het ziekenhuis. Saya bicara sedikit bahasa Indonesia. Oftewel ik had totaal niks te doen die 5 dagen dat je om 5 uur smorgens al wakker wordt gemaakt.
Morgen gaan we naar Pangandaran, lekker even een poosje aan zee. Er is inderdaad een aardbeving in Sumatra geweest dus we passen op voor hoge golven. Gelukkig zitten we in Java, wat er een heel stuk voorbij is. We doen voorzichtig. En ik zal meer op mijn eten letten ;)
Met het ziekenhuis nu even in gedachten zend ik een enorme knuffel naar fam. Dekker. xxx we komen snel.
Het volgende berichtje zal ik weer wat fotoos erbij doen.
Dikke kus aan allemaal, veel plezier op die terrasjes!!
Ik hoop dat jullie pasen allemaal erg leuk was :) Ik mis het allemaal weer lekker.
Wij hebben 2 weken vastgezeten in Bandung, zonder internet in een beetje shitty stad. Want... ik lag in het ziekenhuis(en niemand die zich zorgen maakt :P)!
Na een paar dagen in Bandung was ik lekker snipverkouden, veel aan het niezen en hoofdpijn. Na 3 dagen werd ik smorgens wakker met hoge koorts. Ran heeft een thermometer gekocht en ik had 38.5. Dus wij beiden met malaria in gedachten op naar het ziekenhuis met de taxi. Daar werd ik onderzocht en kreeg ik een bloedtest. Het bleek dat ik Typhoid fever had. Oftewel buiktyfus. Ik heb hiervoor in Nederland een vaccinatie gekregen maar die is niet 100%(dat wist ik niet, dus het was een huh-reactie). Je krijgt de ziekte door besmet eten/drinken.Hoe de dokter het uitlegde was dat indonesiers rare mensen zijn die na het toiletbezoek(pastoel?) hun handen niet goed wassen en dan eten voor je klaarmaken.
Dus ik heb 6 nachten in het ziekenhuis geslapen. Van vorige week zaterdag tot vrijdagochtend. Vandaag moest ik terug voor controle,de dokter prikte 2 keer in mijn buik, en het is weer helemaal goed. Dus joepieeee!
Het ziekenhuis was wel een duur grapje, 4.2 miljoen, oei oei. Ik moest plat blijven liggen omdat mijn koorts te langzaam wegging, dus ook plassen in bed. En ik had een soft-diet. (tot vandaag gelukkig, ik ben de rijstepap en soep helemaal zat)Nu ben ik genezen en slik ik alleen nog vitaminepillen elke ochtend. Wat wel een voordeel is is dat mijn indonesisch ontzettend is verbeterd in het ziekenhuis. Saya bicara sedikit bahasa Indonesia. Oftewel ik had totaal niks te doen die 5 dagen dat je om 5 uur smorgens al wakker wordt gemaakt.
Morgen gaan we naar Pangandaran, lekker even een poosje aan zee. Er is inderdaad een aardbeving in Sumatra geweest dus we passen op voor hoge golven. Gelukkig zitten we in Java, wat er een heel stuk voorbij is. We doen voorzichtig. En ik zal meer op mijn eten letten ;)
Met het ziekenhuis nu even in gedachten zend ik een enorme knuffel naar fam. Dekker. xxx we komen snel.
Het volgende berichtje zal ik weer wat fotoos erbij doen.
Dikke kus aan allemaal, veel plezier op die terrasjes!!
03:00
woensdag 24 maart 2010
Bali
Dag allemaal! Ik lees dat nederland ook al ietsje beter wordt en de lente is gearriveerd. Fijn fijn!
Wij hebben in bali rond de 38 graden gezeten.
Vanuit Surbaya hebben we de trein genomen naar Banyuwangi. Prachtige omgevingen vanuit het raam, grote rijstvelden aan alle kanten. Maar de trein was ontzettend warm! Urenlang in de hitte, poeh! Dat was niet erg fijn, zelfs mijn scheenbenen waren aan het zweten haha. Na een paar uur begon het te regenen en koelde het gelukkig af.
Aangekomen in Banyuawangi moesten we de ferry nemen naar Gilimanuk op Bali. (In nederland dacht ik altijd dat bali een leuk klein eiland was maar het is best wel groot) We kwamen rond half 7 aan, en het bleek dat er geen bussen meer gingen naar het noorden. Ja daar zaten we dan. Voor 350.000 konden we een busje huren, maar dat is toch echt even wat te duur als je nagaat dat we samen voor 24.000 met de bus hadden gekund.
Dus we besloten om de nacht op het station te verblijven. Na iets van 3 uur waren we het al goed zat, we werden lastiggevallen door 2 giegelende kleine meisjes die onze armen aan het masseren waren. Na een tijdje kwamen de moeders van de meisjes om aan ons geld te vragen. Achja, en ik heb de meisjes ook allebei een armbandje gegeven.
Toen kwam gelukkig uit het niets een man die ons wel een lift wou geven voor 120.000 , nog duur maar beter dan op een houten bankje. Wat we niet wisten was dat het 2 kerels op der scooter waren hahaha!
Dus we hebben 2 uur achterop gezeten naar het noorden, met backpack en al. Man wat een rit. Ik had spierpijn in mijn kont en halverwege was ik kotsmisselijk dus hebben we even een stop moeten maken.
Ons huisje op bali was perfect, met een warm bad, wc en 2 grote bedden. En zelfs een veranda. De prijs was alleen omhooggegaan en het inclusief ontbijt deden ze niet meer.
We verbleven in het noorden van Bali. In het zuiden is strand Kuta, daar is het gigantisch druk met australiers en veel party's. Wij verbleven bij Lovina, een dorpje Anturan.
Het strand viel erg tegen, het zand was vulkanisch zwart, de zee ontzettend smerig. We hebben 1 keer gezwommen en daarna een bad genomen, het hele water was bruin hihi. Er dreef van alles in de zee. Het strand lag vol met vissersboten van de wat armere mensen uit het dorpje.
Verder heeft bali wel prachtige rijstvelden, knalgroen en mooi bij zonsondergang.
We hebben de 10 dagen heerlijk gegeten, vooral bij een klein restaurantje.
Nasi kampur, met boontjes,gebakken ei, kipstukjes, verse vis
Nasi goreng, (roze-wit), met gebakken ei,kip, boontjes en reepjes onbekende lekkernij
De vrouw daar was gek op mij en gaf me iedere keer wat, een armbandje, een banaan, of snoepjes. Met het nieuwjaar kregen we een heel bakje vol met fruit en pakketjes kokosrijst
Jaaaa, ik zei nieuwjaar! We waren toevallig met balinees nieuwjaar op Bali. Op Bali hebben ze een aangepast hindhu geloof. Rond dit nieuwjaar waren er heel veel tempel ceremonies. Elk dorp heeft 3 tempels, aan het begin, midden en aan het eind. Op de grond lagen er overal offeringen voor aan de ' bad spirits' en bovenop altaartjes voor aan de 'good spirtis'.
De mensen droegen deze week veel traditionele kleding. Mannen met stoffen hoedjes in het wit, en vrouwen kleurrijk met doorschijnende bloesjes. En allemaal rijst op hun voorhoofd.
Verder hebben we nog een parade gezien van grote poppen waarmee ze rond de straten lopen.
Balinees nieuwjaar zelf was een rustdag. Alles was gesloten en er was NIEMAND op de weg. Heerlijk rustig. We konden wel stiekem bij het restaurantje eten.
Je hoorde overal vogeltjes in onze prachtige voortuin.(kan je je voorstellen om s'ochtend wakker te worden en dit te zien, dit zagen we 10 dagen lang) En s'avonds moest je als het donker was naar bed, geen lichten aan hoor ;) er kwam zelfs politie controleren ;)
We hebben wel lekker gerelaxt op Bali, veel gebadderd en gelezen. Naar optochten gehuppeld en onze buiken vol gegeten met rijst met vers gevangen vis. Zelfs een keer papaya die nog maar een half uurtje van de boom af was.
Maar ik kan nou niet zeggen dat waar wij op Bali waren prachtig was, geen droomeiland met blauw water en wit strand. Maar meer een visserdorpje met veel geinteresseerde mensen die allemaal met ons wouden kletsen.
Het balinees nieuwjaar was wel weer leuk om mee te maken!
Dikke kus aan jullie allemaal.
En ik wens de vrouw van het restaurantje veel plezier met mijn oude t-shirt die ze per ce wou hebben. :)
Even een nieuwtje over thailand: ze zijn weer druk aan het protesteren, er zijn vorige week 100.000 protesterende mensen door bangkok heengegaan. Mensen zijn bang dat ze het vliegveld weer in beslag nemen. En er zijn al 2 bommen ontploft.
Gelukkig dat wij net voor al dat gedoe hier zitten ipv in bangkok :)
00:45