maandag 12 april 2010
Bandung
Dag lieverds!!
Ik hoop dat jullie pasen allemaal erg leuk was :) Ik mis het allemaal weer lekker.
Wij hebben 2 weken vastgezeten in Bandung, zonder internet in een beetje shitty stad. Want... ik lag in het ziekenhuis(en niemand die zich zorgen maakt :P)!
Na een paar dagen in Bandung was ik lekker snipverkouden, veel aan het niezen en hoofdpijn. Na 3 dagen werd ik smorgens wakker met hoge koorts. Ran heeft een thermometer gekocht en ik had 38.5. Dus wij beiden met malaria in gedachten op naar het ziekenhuis met de taxi. Daar werd ik onderzocht en kreeg ik een bloedtest. Het bleek dat ik Typhoid fever had. Oftewel buiktyfus. Ik heb hiervoor in Nederland een vaccinatie gekregen maar die is niet 100%(dat wist ik niet, dus het was een huh-reactie). Je krijgt de ziekte door besmet eten/drinken.Hoe de dokter het uitlegde was dat indonesiers rare mensen zijn die na het toiletbezoek(pastoel?) hun handen niet goed wassen en dan eten voor je klaarmaken.
Dus ik heb 6 nachten in het ziekenhuis geslapen. Van vorige week zaterdag tot vrijdagochtend. Vandaag moest ik terug voor controle,de dokter prikte 2 keer in mijn buik, en het is weer helemaal goed. Dus joepieeee!
Het ziekenhuis was wel een duur grapje, 4.2 miljoen, oei oei. Ik moest plat blijven liggen omdat mijn koorts te langzaam wegging, dus ook plassen in bed. En ik had een soft-diet. (tot vandaag gelukkig, ik ben de rijstepap en soep helemaal zat)Nu ben ik genezen en slik ik alleen nog vitaminepillen elke ochtend. Wat wel een voordeel is is dat mijn indonesisch ontzettend is verbeterd in het ziekenhuis. Saya bicara sedikit bahasa Indonesia. Oftewel ik had totaal niks te doen die 5 dagen dat je om 5 uur smorgens al wakker wordt gemaakt.
Morgen gaan we naar Pangandaran, lekker even een poosje aan zee. Er is inderdaad een aardbeving in Sumatra geweest dus we passen op voor hoge golven. Gelukkig zitten we in Java, wat er een heel stuk voorbij is. We doen voorzichtig. En ik zal meer op mijn eten letten ;)
Met het ziekenhuis nu even in gedachten zend ik een enorme knuffel naar fam. Dekker. xxx we komen snel.
Het volgende berichtje zal ik weer wat fotoos erbij doen.
Dikke kus aan allemaal, veel plezier op die terrasjes!!
Ik hoop dat jullie pasen allemaal erg leuk was :) Ik mis het allemaal weer lekker.
Wij hebben 2 weken vastgezeten in Bandung, zonder internet in een beetje shitty stad. Want... ik lag in het ziekenhuis(en niemand die zich zorgen maakt :P)!
Na een paar dagen in Bandung was ik lekker snipverkouden, veel aan het niezen en hoofdpijn. Na 3 dagen werd ik smorgens wakker met hoge koorts. Ran heeft een thermometer gekocht en ik had 38.5. Dus wij beiden met malaria in gedachten op naar het ziekenhuis met de taxi. Daar werd ik onderzocht en kreeg ik een bloedtest. Het bleek dat ik Typhoid fever had. Oftewel buiktyfus. Ik heb hiervoor in Nederland een vaccinatie gekregen maar die is niet 100%(dat wist ik niet, dus het was een huh-reactie). Je krijgt de ziekte door besmet eten/drinken.Hoe de dokter het uitlegde was dat indonesiers rare mensen zijn die na het toiletbezoek(pastoel?) hun handen niet goed wassen en dan eten voor je klaarmaken.
Dus ik heb 6 nachten in het ziekenhuis geslapen. Van vorige week zaterdag tot vrijdagochtend. Vandaag moest ik terug voor controle,de dokter prikte 2 keer in mijn buik, en het is weer helemaal goed. Dus joepieeee!
Het ziekenhuis was wel een duur grapje, 4.2 miljoen, oei oei. Ik moest plat blijven liggen omdat mijn koorts te langzaam wegging, dus ook plassen in bed. En ik had een soft-diet. (tot vandaag gelukkig, ik ben de rijstepap en soep helemaal zat)Nu ben ik genezen en slik ik alleen nog vitaminepillen elke ochtend. Wat wel een voordeel is is dat mijn indonesisch ontzettend is verbeterd in het ziekenhuis. Saya bicara sedikit bahasa Indonesia. Oftewel ik had totaal niks te doen die 5 dagen dat je om 5 uur smorgens al wakker wordt gemaakt.
Morgen gaan we naar Pangandaran, lekker even een poosje aan zee. Er is inderdaad een aardbeving in Sumatra geweest dus we passen op voor hoge golven. Gelukkig zitten we in Java, wat er een heel stuk voorbij is. We doen voorzichtig. En ik zal meer op mijn eten letten ;)
Met het ziekenhuis nu even in gedachten zend ik een enorme knuffel naar fam. Dekker. xxx we komen snel.
Het volgende berichtje zal ik weer wat fotoos erbij doen.
Dikke kus aan allemaal, veel plezier op die terrasjes!!
03:00