woensdag 21 oktober 2009
Kuantan, over pulau tioman
Lieve allemaal, sorry voor het late bericht. We zaten 2 weken op een bijna onbewoond eiland zonder internet of telefoon. Maar het was net een droomeiland zo mooi!!
Nu zijn we de laatste avond(zondag)op dat prachteiland allebei hondsberoerd geworden. Aan de diarree en overgeven, vrolijk van half acht s'avonds tot half 9 smorgens gepaard met hevige krampen. En de volgende dag hadden we al een auto geregld die ons weg ging brengen dus we moesten wel weg smorgen om 10 uur, dat was dus echt een heerlijke timing. (sarcasme overheersd)
Het is nu woensdag en vanmiddag heben we ons aan een kop kippensoep gewaagd, de andere dagen was het in totaal 1 pakje crackers en 1 manderijn met zijn tweeen. Mijn buik heeft net al hevig geprotesteerd tegen de kippensoep, en randy ligt nu nog futloos en misselijk in de hotelkamer. Terwijl ik al een beetje aansterk. :) gelukkig maar, want voor dezelfde prijs hebben we nu helaas een tv in onze hotelkamer waardoor we nu al maleisische soaps aan het volgen zijn,omdat als we opstaan we het liefst weer willen liggen en na 3 seconden buiten adem zijn.
Maar genoeg drama, nu leuke berichten:
Het eiland Pulau Tioman. We zijn erheen gegaan met een ferry, een rit van 65 km, ongeveer 2 uur deden we erover. In de boot zagen we al hoe blauw en mooi het water was. We kwamen aan op Tekek. Het toeristische deel van het eiland. Vanuit daar hebben we een auto geregeld. voor giga veel rm. 70 rm met zn 2en, en 100 is ons budget en de boot kostte ook al 70 rm!
De auto moest er per se een zijn met 4 wiel aandrijving, het was dan ook eeen behoorlijke rit, ik was bang dat de auto achteruit zou rollen en nooit meer stil zou staan dan, zo stijl was het. In sommige bochten gewoon gevaarlijk, de auto toeterde bvb om andere autoos te laten weten dat we kwamen, omdat je gewoon geen tegenliggers zag haha.
We verbleven op het eilanddeel Juara, bij Mizani's place, ran en ik hadden ons eigen chaletje. Met een houten bed(zoals randy en ik hem noemen, 1 zonder matras want die 2 cm matras die indeukt als je erop ligt helpt niet echt) en een eigen badkamer met een luxe: een wc en een douche met koud water, die het maar af en toe doen, haha
Maar man wat een uitzicht als je smorgens wakker werd, je stapte uit je bedje en vanaf de veranda(jaja) stapte je meteen met je voeten in het HETE zand, en je zag de palmbomen de blauwe lucht en de blauwe zee.
(als je goed kijkt zie je de blauwe zee achter de bomen)
Zwemmen was echt erg fijn daar, alleen na een halve week werd de zee erg ruw, tot groot vermaak van randy als ik gillend 3 golven achter elkaar over me heen kreeg en op mijn kont op het strand belandde hihi.
Voor de supermarkt en de restaurantjes moesten we een half uur lopen, dus 2 uur per dag lopen, oei oei wat actief haha. S' avonds was de weg pikkedonker, en bij de lantaarnpalen die er wel stonden vlogen per paal ongeveer 4 vleermuizen actief recht op je af. Ik vond het best eng, en randy wou ze liever wegslaan. We waren beiden aan het bukken en hard lopen. Overdag was het mooier lopen, met bruggetjes over de rivier en de vele beesten.
In zulke bomen hebben we ook nog vliegende eekhoornen gezien! echt heel gaaf hoe ze van boom tot boom zweven, dat had ik nog nooit eerder gezien. Het waren er 2 en we zagen ze omdat ze zaten te piepen. Ze achtervolgden elkaar door te vliegen naar een andere palmboom :).Sorry geen foto, ze vlogen hoog en ik heb niet zo'n goede camera dus ik heb toen geen foto gemaakt.Als je ze wilt zien bestaat er google :) ze zijn echt vet!
Actieve grote 'varanen?' op de weg, die heel langzaam schrikachtig lopen als je op ze af komt.
Wel een prachtige weg, die we 1 keer anders via de rotsbeklimming over het strand hebben gelopen :) randy was trots op me, want ik kan dus echt niet klimmen.
ran op de hoge rotsen die ik ook moest trotseren, rotsen die trouwens heet waren van de zon. Soms vonden we tussen de rotsen ineens een witte rots die koud was hihi. En we hebben nog even met ons voetje in warm rotswater gezeten om uit te puffen.
Ook hebben we ons op het eiland een wandeling naar de waterval gewaagd, alleen we kwamen erachter dat het ongeveer 2 uur lopen was in de jungle. Halverwege gaf ik het op omdat het net kraters zijn en alles glibberig en modderig was. Toen zijn we dus terug gegaan zonder de waterval te zien. Maar het was ook deels omdat het al 5 uur was, en om 6 uur is de jungle pikkedonker en dat durfden we niet aan.
Bij het pad naar de waterval stond trouwens ook een turtle rescue, waar ze dus met vrijwilligers waarschijnlijk schildpadden de zee in helpen. :) Helaas waren er geen schildpadden want die zijn vanaf mei tot juli te bewonderen voor een prijsje.
Het mooie groen bij de rivier die uitmondt in de zee.
Bij ons favoriete restaurantje : Het Ali Putra mini cafee,
daar hadden ze westers ontbijt , zoals toast, frieg egg, boiled egg, tuna sandwich, banana pancake. Maar natuurlijk ook de malay breakfast: Roti canai. Wat een soort van gebakken deeg dun laagje is wat ze serveren met een sambalsausje, erg lekker als je er zin in hebt smorgens haha.
Bij het restaurantje kwamen ook veel andere toeristen, veel nederlanders met wie we niet hebben gepraat en veel poesjes!
(dit is trouwens een poesje die steeds bij ons chaletje kwam en voor wie we water neerzetten)
Ook was er elke keer bij dat restaurantje een man die erg smakte ook al was hij niet aan het eten hihi. Dit schijnt in indonesie nog meer te zijn, het is heel onsmakelijk om te horen dus daar moeten we maar aan wennen.
Bij het chaletje hebben we van de doek die ik van pap en stephanie heb gekregen een hangmat gecreerd! echt heel fijn en leuk :D vooral toen hij de derde dag 3 keer kapotschoot wat mij een zere kont opleverde haha. het door mij gevlochten touw was broos geworden door de regen.
Ook heb ik veel getekent::
mijn draakje,,
Plus van mizani's place kregen we een speelsetje zodat we konden dammen en mens erger je niet-en haha, wat een vermaak met ons tweetjes op een eiland.
Na een week ofzo kwam een groep marinemannen ons rusteilandje verstoren. Randy schoot meteen in een non-zelfvertrouwen fase, terwijl ik alleen maar aan het kwijlen was.
OK OK, een foto speciaal voor de single woman::
De laatste avond werden we door eeen marinekerel aangesproken en met hem hebben we gezellig gepraat waardoor we deze foto heben geregeld, plus gratis batterijen!(Ze kwamen trouwens uit new zealand.
Liefsssss ons, ik geef jullie ook een knuf van de zieke randy
Waar zijn we nu:::
aanbelandt in kuantan, recht vanaf pulau tioman naar een klein dorpje Endau(staat niet op de kaart) vanaf daar met de bus (ongeveer 4 uur lang) naar Kuantan.
Nu zijn we de laatste avond(zondag)op dat prachteiland allebei hondsberoerd geworden. Aan de diarree en overgeven, vrolijk van half acht s'avonds tot half 9 smorgens gepaard met hevige krampen. En de volgende dag hadden we al een auto geregld die ons weg ging brengen dus we moesten wel weg smorgen om 10 uur, dat was dus echt een heerlijke timing. (sarcasme overheersd)
Het is nu woensdag en vanmiddag heben we ons aan een kop kippensoep gewaagd, de andere dagen was het in totaal 1 pakje crackers en 1 manderijn met zijn tweeen. Mijn buik heeft net al hevig geprotesteerd tegen de kippensoep, en randy ligt nu nog futloos en misselijk in de hotelkamer. Terwijl ik al een beetje aansterk. :) gelukkig maar, want voor dezelfde prijs hebben we nu helaas een tv in onze hotelkamer waardoor we nu al maleisische soaps aan het volgen zijn,omdat als we opstaan we het liefst weer willen liggen en na 3 seconden buiten adem zijn.
Maar genoeg drama, nu leuke berichten:
Het eiland Pulau Tioman. We zijn erheen gegaan met een ferry, een rit van 65 km, ongeveer 2 uur deden we erover. In de boot zagen we al hoe blauw en mooi het water was. We kwamen aan op Tekek. Het toeristische deel van het eiland. Vanuit daar hebben we een auto geregeld. voor giga veel rm. 70 rm met zn 2en, en 100 is ons budget en de boot kostte ook al 70 rm!
De auto moest er per se een zijn met 4 wiel aandrijving, het was dan ook eeen behoorlijke rit, ik was bang dat de auto achteruit zou rollen en nooit meer stil zou staan dan, zo stijl was het. In sommige bochten gewoon gevaarlijk, de auto toeterde bvb om andere autoos te laten weten dat we kwamen, omdat je gewoon geen tegenliggers zag haha.
We verbleven op het eilanddeel Juara, bij Mizani's place, ran en ik hadden ons eigen chaletje. Met een houten bed(zoals randy en ik hem noemen, 1 zonder matras want die 2 cm matras die indeukt als je erop ligt helpt niet echt) en een eigen badkamer met een luxe: een wc en een douche met koud water, die het maar af en toe doen, haha
Maar man wat een uitzicht als je smorgens wakker werd, je stapte uit je bedje en vanaf de veranda(jaja) stapte je meteen met je voeten in het HETE zand, en je zag de palmbomen de blauwe lucht en de blauwe zee.
(als je goed kijkt zie je de blauwe zee achter de bomen)
Zwemmen was echt erg fijn daar, alleen na een halve week werd de zee erg ruw, tot groot vermaak van randy als ik gillend 3 golven achter elkaar over me heen kreeg en op mijn kont op het strand belandde hihi.
Voor de supermarkt en de restaurantjes moesten we een half uur lopen, dus 2 uur per dag lopen, oei oei wat actief haha. S' avonds was de weg pikkedonker, en bij de lantaarnpalen die er wel stonden vlogen per paal ongeveer 4 vleermuizen actief recht op je af. Ik vond het best eng, en randy wou ze liever wegslaan. We waren beiden aan het bukken en hard lopen. Overdag was het mooier lopen, met bruggetjes over de rivier en de vele beesten.
In zulke bomen hebben we ook nog vliegende eekhoornen gezien! echt heel gaaf hoe ze van boom tot boom zweven, dat had ik nog nooit eerder gezien. Het waren er 2 en we zagen ze omdat ze zaten te piepen. Ze achtervolgden elkaar door te vliegen naar een andere palmboom :).Sorry geen foto, ze vlogen hoog en ik heb niet zo'n goede camera dus ik heb toen geen foto gemaakt.Als je ze wilt zien bestaat er google :) ze zijn echt vet!
Actieve grote 'varanen?' op de weg, die heel langzaam schrikachtig lopen als je op ze af komt.
Wel een prachtige weg, die we 1 keer anders via de rotsbeklimming over het strand hebben gelopen :) randy was trots op me, want ik kan dus echt niet klimmen.
ran op de hoge rotsen die ik ook moest trotseren, rotsen die trouwens heet waren van de zon. Soms vonden we tussen de rotsen ineens een witte rots die koud was hihi. En we hebben nog even met ons voetje in warm rotswater gezeten om uit te puffen.
Ook hebben we ons op het eiland een wandeling naar de waterval gewaagd, alleen we kwamen erachter dat het ongeveer 2 uur lopen was in de jungle. Halverwege gaf ik het op omdat het net kraters zijn en alles glibberig en modderig was. Toen zijn we dus terug gegaan zonder de waterval te zien. Maar het was ook deels omdat het al 5 uur was, en om 6 uur is de jungle pikkedonker en dat durfden we niet aan.
Bij het pad naar de waterval stond trouwens ook een turtle rescue, waar ze dus met vrijwilligers waarschijnlijk schildpadden de zee in helpen. :) Helaas waren er geen schildpadden want die zijn vanaf mei tot juli te bewonderen voor een prijsje.
Het mooie groen bij de rivier die uitmondt in de zee.
Bij ons favoriete restaurantje : Het Ali Putra mini cafee,
daar hadden ze westers ontbijt , zoals toast, frieg egg, boiled egg, tuna sandwich, banana pancake. Maar natuurlijk ook de malay breakfast: Roti canai. Wat een soort van gebakken deeg dun laagje is wat ze serveren met een sambalsausje, erg lekker als je er zin in hebt smorgens haha.
Bij het restaurantje kwamen ook veel andere toeristen, veel nederlanders met wie we niet hebben gepraat en veel poesjes!
(dit is trouwens een poesje die steeds bij ons chaletje kwam en voor wie we water neerzetten)
Ook was er elke keer bij dat restaurantje een man die erg smakte ook al was hij niet aan het eten hihi. Dit schijnt in indonesie nog meer te zijn, het is heel onsmakelijk om te horen dus daar moeten we maar aan wennen.
Bij het chaletje hebben we van de doek die ik van pap en stephanie heb gekregen een hangmat gecreerd! echt heel fijn en leuk :D vooral toen hij de derde dag 3 keer kapotschoot wat mij een zere kont opleverde haha. het door mij gevlochten touw was broos geworden door de regen.
Ook heb ik veel getekent::
mijn draakje,,
Plus van mizani's place kregen we een speelsetje zodat we konden dammen en mens erger je niet-en haha, wat een vermaak met ons tweetjes op een eiland.
Na een week ofzo kwam een groep marinemannen ons rusteilandje verstoren. Randy schoot meteen in een non-zelfvertrouwen fase, terwijl ik alleen maar aan het kwijlen was.
OK OK, een foto speciaal voor de single woman::
De laatste avond werden we door eeen marinekerel aangesproken en met hem hebben we gezellig gepraat waardoor we deze foto heben geregeld, plus gratis batterijen!(Ze kwamen trouwens uit new zealand.
Liefsssss ons, ik geef jullie ook een knuf van de zieke randy
Waar zijn we nu:::
aanbelandt in kuantan, recht vanaf pulau tioman naar een klein dorpje Endau(staat niet op de kaart) vanaf daar met de bus (ongeveer 4 uur lang) naar Kuantan.
03:04